Omdat een Nieuwjaarsreceptie dit jaar niet kan…..

3 januari 2021

Omdat een Nieuwjaarsreceptie dit jaar niet kan…..
de Nieuwjaarstoespraak ’gewoon maar even zo dan’

Vandaag – zondag 3 januari 2021 – zouden we onze traditionele Nieuwjaarsreceptie houden. Snertloop, Nieuwjaars-wedstrijd, het gezellige samenzijn in de kantine….het kan dit jaar allemaal niet. Daarom de Nieuwjaarstoespraak ‘gewoon even zo dan’.

We hebben – na de eerdere herfstgroet per kaartje – opnieuw gezocht naar een alternatieve manier van verbinding met alle HSV-betrokkenen. En die is gevonden. Op maandag 28 december hebben Bakkerij Hoetjes en Banketbakkerij Van Velzen elk 800 heerlijke oliebollen geleverd. Die 1.600 oliebollen zijn door een kleine groep vrijwilligers – zodat het allemaal coronaproof kon gebeuren – ingepakt en uitgedeeld aan alle leiders. Deze hebben er op hun beurt voor gezorgd dat alle leden van het eigen team (en bijbehorende trainers en eventuele vrijwilligers) elk 2 oliebollen in een zakje kregen, met een wenskaart eraan. Zeb Koppes maakte voor ons een mooie samenvatting van het gebeuren.

Naast de leiders werd ook een aantal andere trouwe vrijwilligers ingeschakeld om de vrijwilligers van de diverse commissies van dezelfde traktatie te voorzien. Want hoewel het bij de Club erg rustig is geweest door alle maatregelen, is er toch door de mensen van de commissies achter de schermen het nodige werk verricht. Wij hopen dat iedereen de oliebollen heeft ontvangen en er van heeft genoten. Met dank aan de inzet van ál diegenen die bij deze actie zijn betrokken!! We kregen al een paar leuke reacties, waaronder een mooie HSV-moodboard foto.

En heb je per ongeluk niets gekregen, waar je dat wel had mogen verwachten? Dat is dan niet bewust gegaan….iedereen hoort erbij, ook jij! Neem dan even contact op met je leider of stuur een mailtje aan secretaris@vvhsv.nl

En dan toch ook nog een terugblik op het afgelopen jaar en een doorkijkje naar volgend jaar, zoals we dat ook tijdens de Nieuwjaarsreceptie zouden doen….

Het jaar 2020, dat achter ons ligt, werd een bewogen jaar. Een moeilijk jaar. Een jaar dat we niet snel zullen vergeten, maar hopelijk kunnen we er wel snel van gaan herstellen. En verwerken wat het allemaal teweeg heeft gebracht. Dat kan gaan gebeuren als we uit de greep van het virus zijn gekomen, mede door naleving van de maatregelen en hopelijk ook door de bijdrage van de vaccins.

In de eerste maanden van het jaar was er geen vuiltje aan de lucht. Er werd volop gevoetbald en ons eerste elftal zat na een moeizame seizoenstart in een prachtige flow en was slechts 1 wedstrijd verwijderd van nacompetitie. En toen ging de boel op slot en werd de competitie niet uitgespeeld. Natuurlijk niet alleen voor de selectie, maar voor álle leden was dat een domper. Gelukkig was er veel begrip, er werd gesport op andere manieren en het leek maar tijdelijk. Het voorjaar kwam er aan en iedereen was vol goede hoop om na de zomer weer fris van start te gaan.

Dat nieuwe seizoen ging van start, maar werd vrijwel direct al beperkt door een nieuwe opleving van het virus. Als vereniging hebben we steeds de maatregelen serieus genomen en tegelijkertijd alles gedaan wat we konden, om binnen die grenzen zoveel mogelijk nog wél te organiseren. Ik denk daarbij met name aan het openstellen van de kantine, waarbij de kantinecommissie en een aantal andere betrokkenen zich echt enorm hebben ingespannen. En we hebben geïnvesteerd in registratie en materialen, die als voorwaarden waren gesteld. Super leuk is dat er in die periode een heel nieuwe groep jongere vrijwilligers onder aanvoering van Remco Harkmans was bijeengebracht, die in de kantinediensten op zondag gingen meedraaien. Het was van korte duur, maar zodra het straks weer kan gaan ze dat ook doen. Dat is de Toekomst!!!

Sommige mensen vonden (en vinden) het moeilijk om zich aan de richtlijnen te houden en andere mensen ervaren het juist als heel naar als dat niet gebeurt, omdat zij de impact van het virus écht persoonlijk hebben ervaren. Er zijn leden onder ons die zelf ziek zijn geweest. Er zijn zelfs HSV-ers die iemand uit de naaste omgeving er aan zijn kwijt geraakt. Wij wensen iedereen die er persoonlijk bij betrokken is (geweest) of nog zal zijn veel sterkte.

Niet alleen door corona zijn ons mensen ontvallen. Op 5 februari overleed Bonnie Bult, op 87 jarige leeftijd. Na zijn actieve voetbalperiode bij o.a. Alkmaar ’54 en de Foresters werd Bonnie eind jaren ’80 jeugdtrainer bij HSV en veel van onze leden zullen onder zijn hoede hebben getraind en heel veel van hem hebben geleerd. In 1995 is bij HSV het G-voetbal gestart en Bonnie was een van de eerste trainers. Hij heeft dit 5 jaar gedaan waarna hij naar het oosten van het land verhuisde. Hij was een goede trainer en een prachtig mens.
Ook in februari overleed Gré Keeman, nog geen 2 maanden na haar geliefde man en onze oud-voorzitter Cor Keeman, die op 21 december 2019 overleed. Cor komt uit een van de bekende voetbalfamilies die voor HSV uitkwamen. Naast actief voetballer/keeper en voorzitter bij HSV was Cor een van de initiatiefnemers voor de oprichting van HSV-tennis. Ook heeft hij 13 jaar de G-jeugd getraind.
Eerder in 2019 overleed Jan van Boven, oud-verzorger van de selectie in de jaren ‘80.
Een andere echte HSV-voetbalfamilie kennen we onder de naam Kösters. Op 16 februari overleed ‘vader Aad’ nadat hij nog geen maand eerder afscheid had moeten nemen van zijn kleinzoon Dennis (zoon van Ron en Paulien). Een enorm verlies en gemis voor de hele familie.
Op 21 mei overleed Cor Scholten. Hoewel hij al langere tijd in Heerhugowaard woonde, zullen veel HSV-ers zich hem herinneren als vrijwilliger/supporter en als broer van Jan Scholten.

In de maand juli verloren wij kort na elkaar 3 trouwe en geliefde vrijwilligers. Op 7 juli overleed Susan Bohncke, op jonge leeftijd. Moedige Suus, met haar roodgeel en gouden hart, heeft moeten loslaten wat haar zo lief was. Na jaren zelf te hebben gevoetbald bij HSV, heeft zij zich in allerlei vrijwilligersfuncties (waaronder de kantinecommissie en bestuurslid van de Stichting Vrienden van HSV) met hart en ziel ingezet en was daarmee heel waardevol voor ‘haar Cluppie’. Niet alleen bij HSV maar ook bij haar familie is er een enorm gevoel van gemis.
Een paar dagen later ontvingen wij het bericht dat Kees de Wit was overleden, na een val van zijn fiets. Kees is maar liefst 35 jaar als wedstrijdsecretaris bij HSV betrokken geweest en heeft daarmee een waardevolle en stabiele inbreng bij de Vereniging gehad. Na een eerder doorgemaakt herseninfarct bleef Kees – op zijn eigen bescheiden, betrokken en tikje eigenzinnige wijze – nog steeds bij HSV betrokken.
En op 23 juli ontviel ons een man, die wij wel een Rood-Geel-familielid mogen noemen. Theo Molenaar, meer dan 40 jaar vrijwilliger en graag gezien begeleider bij de jaarlijkse jeugdkampen in de Rovershut op Texel. In zijn jonge jaren begon Theo als jeugdleider en al snel werd hij gevraagd door Willem van der Maat om in de kantine zijn werkzaamheden over te nemen. Als ‘stille kracht’ schoof hij de door hem gemaakte patat en broodjes door het luik. Theo bracht ook veel gezelligheid mee.
En op 31 augustus is op 73-jarige leeftijd Rein Kuipers overleden. Rein was in de beginjaren ’90 jeugdvoorzitter van HSV en een van de organisatoren van de trip naar Katowice (Polen) met de jeugd van HSV.

Al deze mooie mensen….we noemen ze bij naam en staan bij hen stil. Ze worden gemist.

Het is altijd even lastig om na het herdenken van mooie mensen die ons zijn ontvallen, terug te keren naar ‘vandaag de dag’……

Het is geweldig om te zien wat er binnen de Club allemaal in beweging is gezet, om toch vooral ook de jeugd de afgelopen maanden door te kunnen laten voetballen, in onderlinge partijtjes. En gewoon lekker door te laten trainen. De inzet van jeugdbestuur, (hoofd)leiders en trainers is enorm!
En hoe mooi is het dat de afgelopen maanden het aantal jeugdleden substantieel is toegenomen.
Er is ook creativiteit ontplooid om alternatieve trainingen op te zetten voor de volwassenen, toen dat nog kon in groepjes van 4. Niet alleen voor de selectie, maar ook voor de overige senioren werden de velden op zondag beschikbaar gesteld en trainingsschema’s opgesteld. De belangstelling daarvoor bleek minder groot en dat is ook wel weer logisch. Omdat een belangrijk aspect – de gezelligheid van het samenspel tijdens en het samenzijn na een wedstrijd – in dit soort trainingen natuurlijk veel minder aanwezig is. We hopen dat in het voorjaar de situatie weer zodanig is, dat we de trainingen en partijtjes weer kunnen opstarten. Of de competitie nog als halve competitie doorgaat, of hoe het er anderszins uit zal gaan zien, is koffiedik kijken. Daar wagen we ons dus niet aan, maar we zullen jullie op de hoogte houden van de ontwikkelingen. En gevoetbald gaat er weer worden.
Dat is de Toekomst!!!

Ook in de zomer zijn er binnen het bestuur verschillende bewegingen op gang gekomen. Ondergetekende ging van start als nieuwe voorzitter, in eerste instantie op tijdelijke basis, nadat de voorzittersplek, na het afscheid van Wim Leering, al een jaar niet was ingevuld.
De zittende penningmeester (Peter Croux) heeft in augustus aangegeven zijn aflopende termijn niet te willen verlengen en zijn functie werd overgenomen door Paul Palfenier, die tot dat moment secretaris was. De vacature van secretaris heeft een aantal maanden open gestaan, maar is per 1 januari 2021 ingevuld door Tobias Apeldoorn. Het huidige bestuur vindt het belangrijk om goed te luisteren naar de leden en te werken aan verbinding, tussen de wijsheid en ervaring van de oudere leden en het enthousiasme en de creativiteit van de jongere leden. Het is allemaal even waardevol en die samenwerking is de Toekomst!

In het najaar is er altijd de jaarlijkse Grote Clubactie. Dit jaar was die een ongekend succes voor HSV, mede door de grote inzet van veel van de jeugdleden, maar ook de loyaliteit van de senioren, een aantal vrijwilligers, een aantal lokale winkeliers en de sponsorcommissie, allemaal met hart voor de Club. Meer informatie vindt u elders op de website.
De opbrengst was maar liefst € 6.037,70 waarvan € 5.000 wordt gereserveerd voor een mooie bestemming voor de jeugd van HSV.

En dan was er vlak voor het einde van het jaar de aankondiging dat Edwin Veenstra na 13 jaar hoofdtrainerschap HSV gaat verlaten. Hij heeft in die lange periode veel positieve resultaten neergezet en gelukkig blijft zijn talent voor Heiloo behouden, want hij gaat bij onze goede buur Foresters aan de slag. En wij hebben er alle vertrouwen in dat er een waardig opvolger voor Edwin zal worden gevonden.

Tenslotte: het was grotendeels een jaar waarin we gedwongen werden om afstand van elkaar te houden. Wij hebben niet anders te doen dan mee te gaan met die stroom, die er nu gaande is. Dat is niet willoos, maar willen bijdragen aan het zo snel mogelijk weer vrijuit contact kunnen hebben met elkaar. Met elkaar en tegen elkaar te spelen. Met elkaar gezellig samen te zijn in de kantine. Met elkaar te lachen, te kletsen, te dansen, elkaar aan te raken en sommigen zelfs te knuffelen.
Dat is de Toekomst!!!

Namens het bestuur van HSV wens ik alle leden, vrijwilligers, sponsoren en andere betrokkenen gezondheid, sportiviteit en veel liefdevolle momenten in 2021!!!

Ellen Popma
(voorzitter)